سفارش تبلیغ
صبا ویژن

























 

 

3- کارکرد جلباب

برای فهمیدن کارکرد جلباب و چگونگی پوشش آن لازم است

به این پرسش پاسخ داده شود که معنای «یدنین» در آیه جلباب چیست؟

«یدنین» از ریشه لغوی «دنو» و مصدر اِدناء؛ به معنای نزدیک کردن در مقابل دور

 کردن است.

دور نمودن هر چیز، مناسب با آن است، مثلاً دور کردن دشمن یعنی فاصله

 انداختن بین دشمن و خود؛ دور کردن اخلاق زشت یعنی آراسته شدن به

صفات نیک و نابود کردن اخلاق ناشایست؛ دور کردن لباس یعنی کَندن و

 بیرون آوردن آن؛ در مقابل نزدیک کردن لباس یعنی پوشیدن آن. اما چرا قرآن

 از «دنو» و معنای نزدیک کردن استفاده کرده، ریشه های لغوی مثل ستر به

 معنای پوشاندن و پوشیدن را به کار نبرده است؟

 



کلمه چادر واژه ای است پهلوی که به دو صورت «چادُر و چادَر» به کار رفته

 است. در کتاب های لغت به خاستگاه فارسی و ایرانی بودن این واژه اشاره

شده است.جلباب پوششی فراگیر مثل چادر بوده که از بالای سر تا پا را

می پوشانده است. این دیدگاه از کتاب های فراوانی استفاده می گردد.


پاسخ: به قرینه تقابل معنوی بین معنای نزدیک و دور کردن به نظر می رسد

 علت این باشد که دور کردن و کَندن لباس، همراه و ملازم با نوعی تنفّر و

 انزجار است، مثل وقتی که انسان هنگام خستگی، انزجارآمیز لباسش را

دور می افکند. در مقابل، نزدیک کردن لباس به بدن، همراه و ملازم با قرابت

و ارتباط معنوی می باشد.

 

 

 

 


قرآن مجید با استفاده از تعبیر «دنو» و نزدیکی در آیه جلباب( 59 احزاب )

 به بانوان دستورداده است که جلباب را با علاقه بپوشند، تا با نوعی محافظت

 و دقت همراه باشد،نه مانند کسی که به صورت اجبار، لباسی را به تن می کند.

با این همه برخی تفسیرها از جمله تفسیر معتبر المیزان علامه طباطبایی،

 ادناء در آیه را به ستر و پوشاندن معنا کرده اند.

 

 


استاد مطهری نیز تصریح کرده است که مقصود از نزدیک ساختن جلباب،

 پوشاندن با آن می باشد، یعنی زنان وقتی می خواهند از خانه بیرون بروند،

روسری بزرگ خود را بردارند؛ البته معنی لغوی «ادناء» و نزدیک ساختن چیزی،

پوشانیدن با آن نیست بلکه از مورد چنین استفاده می شود.

وقتی به زن بگویند جامه ات را به خود نزدیک کن، مقصود این است که آن را

رها نکن. آن را جمع و جور کن و خود را با آن بپوشان.

 

 

 



استفاده زنان از پوشش های بزرگ که بر سر می افکنده اند دو نوع بوده است:

یک نوع جنبه تشریفاتی و اسمی داشته است، همچنان که در عصر حاضر چادر

 داشتن بعضی بانوان صرفا جنبه تشریفاتی دارد و با چادر بدن خود را

نمی پوشانند بلکه آن را رها می کنند. وضع چادر سرکردن شان

نشان می دهد که اهل پرهیز از معاشرت با مردان بیگانه نیستند

و از اینکه مورد بهره برداری چشم ها قراربگیرند ابا و امتناعی ندارند.

 

 



نوع دیگر بر عکس بوده، زن چنان با مراقبت جامه های خویش را به

خود می گیرد و آن را رها نمی کند که نشان می دهد اهل عفاف

 و حجاب است، که ناپاک دلان را نومید می سازد. تعلیل دنباله آیه جلباب

 «ذلِکَ أدْنی أنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُؤْذَیْنَ» مؤید نوع دوم است.

حال که آشکار گشت «یدنین» و «ادناء» در آیه به معنای پوشاندن است،

 در موردکیفیت پوشش بدن با جلباب، برخی از تفاسیر از ابن سیرین

 نقل کرده اند: مراد قرار دادن جلباب و رداء بالای ابرو و گرد کردن و

 قرار دادن گوشه های جمع شده آن بالای بینی است.

کیفیت پوشش بیان شده برای جلباب همان کاری است که امروزه بسیاری

از دختران و زنان مؤمن و مسلمان چادرپوش (که حساسیت بیشتری نسبت

 به رعایت حجاب دارند) انجام می دهند.

 

 

 

 

برگشت به : صفحه اول (چادر در قرآن)

 

ادامه مطلب...

 

 

 


نوشته شده در چهارشنبه 90/3/25ساعت 6:58 عصر توسط شوق یار نظرات ( ) |


Design By : Pichak